Obowiązek alimentacyjny kojarzy się głównie z rozwodami i łożeniem na utrzymanie dziecka przez jednego z rodziców, co jest zdecydowanie najczęstszą spotykaną formą tego świadczenia. W polskim prawie nie ma odgórnie wskazanych kwot alimentów, dlatego ich wysokość ustala się na podstawie dwóch czynników. Jakich?
Usprawiedliwione potrzeby dziecka
Chcąc złożyć pozew o zasądzenie alimentów, warto zwrócić się o pomoc do adwokata, specjalizującego się w prawie rodzinnym i alimentach. Jego doświadczenie może okazać się niezbędne przy ustalaniu, wskazanych przez art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, usprawiedliwionych potrzeba dziecka. Są to potrzeby bieżące i te, które mogą wystąpić w niedalekiej przyszłości. Wysokość alimentów może być zatem uzależniona od kosztów utrzymania dziecka:
opłaty za mieszkanie, w którym mieszka dziecko wraz z rodzicem, sprawującym nad nim opiekę,
codzienne wyżywienie, ubrania, buty, kosmetyki, środki higieny,
wydatki na edukację szkolną i pozaszkolną,
koszty leczenia i opieki medycznej,
koszty odpoczynku, ferii, wakacji, czasu na rekreację i odpoczynek,
abonament telefoniczny, wyposażenie pokoju, sprzęt elektroniczny.
Należ pamiętać, że zgodnie z prawem, poziom życia dziecka musi odpowiadać poziomowi życia rodzica, musi zapewniać godne przeżycie i zagwarantowanie realizacji różnego rodzaju potrzeb.
Możliwości zarobkowe i majątkowe obowiązanego
Wysokość alimentów ustalana jest nie na podstawie wysokości aktualnego dochodu obowiązanego do płacenia alimentów, ale od jego możliwości zarobkowych, czyli dochodów, które mógłby (i powinien) uzyskiwać przy odpowiedniej staranności i gospodarowaniu, z uwzględnieniem poziomu wykształcenia, kwalifikacji, zdrowia i doświadczenia. Sąd bierze również pod uwagę wartość majątku obowiązanego.
